گفته اند : دنیا با کفر می ماند اما با ظلم نه !!!!!!!!!
من که باور ندارم
دنیا همیشه پا برجاست چه با کفر و چه با ظلم .
فقط این ظلم است که آدم ها را به زانو در می آورد و آن ها را عبد و عبید کفر می کند. کفر از عواقب ظلم است و گرنه انسان بالفطره خداجوست .
تو کجایی تا شوم من چاکرت چارقت دوزم کنم شانه سرت ( موسی و شبان )
تاریخ نشان می دهد هر جا ملتی مستبدی را سرنگون کرد ؛ نهال استبداد دیگری را غرس کرده و ظلم را از گونه ای به گونه ای دیگر درآورده و پوستینش را عوض کرده است .
کجای راه را به خطا می رویم که همراه دیروز ؛ رودرروی مان می ایستد و قداره می کشد ؟
والی دیروز چه می بیند که خودرای امروز و دیکتاتور فردا می شود ؟ سبب چیست ؟
به گمانم اگر ظالم پروری نباشد ظلم پایدار نخواهد ماند .
خب حالا بیا و ظالم پروری را تعریف کن !!
حمایت کورکورانه ، عدم آگاهی ، تملق و پاچه خواری ، منفعت طلبی ، دورویی و عضو حزب باد ، دغل بازی و نقش آفرینی ، ... و البته احتیاط شرط عقل است ...
شاید به جای داد از بیداد بهتر باشد خودمان را تغییر دهیم .
نوشته شده در جمعه 88/6/27ساعت 2:22 عصر توسط بهار
نظرات دیگران()
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
